Lovely Laos
Blijf op de hoogte en volg Mélanie en Anne
10 September 2012 | Laos, Don Det Tok
Sabaaidii! (Hallo)
Vanuit Laos een zonnig reisbericht van ons! Hier gaat alles goed. Ondanks dat in Nederland het drukke leven voor de meesten weer begonnen is na de vakantie, gaan wij nog rustig door met het genieten van onze reis.
Op dit moment bevinden wij ons bijna 3 weken in Laos. Over een aantal dagen zullen wij ook Laos achter ons laten en terug gaan naar Bangkok (Thailand), de plek waar ons grote avontuur begonnen is.
Eerst zullen we jullie vertellen wat voor prachtig land Laos is! Laos heeft ons hart gesloten! Vergeleken met Vietnam is Laos veel minder toeristisch. Het land is minder ontwikkelt waardoor wij in Loas meer het 'authentieke' Azie hebben beleefd. De mensen hier zijn ontzettend aardig en gastvrij. Wij merken allebei een duidelijk verschil tussen de mensen hier en de mensen in Vietnam. In Vietnam konden mensen best snel boos worden, maar dat is hier helemaal niet het geval.
De afgelopen weken hebben we ons erg goed vermaakt. Nadat we vertrokken waren uit Sapa zijn we met de bus naar de grens bij Laos gebracht. Daar kwamen we laat op de middag aan waardoor we een nacht moesten slapen daar en de volgende dag de bus verder konden nemen. Vanaf daar zijn we de volgende dag vertrokken naar Udomxai. De hele dag zaten we in een overvolle bus. Niet alleen een stuk of 15 touristen moesten mee naast alle locals, maar ook heeeeeel veel spullen. Je kon het zo gek niet bedenken wat er allemaal mee ging. Kippen, nieuwe scooterbanden, zakken met eten en iedereens bagage. Het toppunt was wel een grote zak met dode vissen die de hele reis een heerlijke geur verspreidde in de bus. ;) De bus werd helemaal volgestouwd. Nadat alle zitplaatsen bezet waren moesten de mensen gewoon op alle spullen in het gangpad liggen. Geen gezicht! Dat veevervoer wat Melanie in de stad Groningen gewend is in de bus naar school valt dan best wel een beetje mee! 'S avonds kwamen we aan in Udomxai. We hadden deze plek niet uitgekozen omdat er veel te doen was, maar het zou even een tussenstop zijn naar onze volgende plek. Udomxai was echt saai en totaal niet mooi. Je zou er nog niet dood gevonden willen worden. Gelukkig hadden we hier een heel nieuw hotel waar we goedkoop konden slapen, dus hebben we hier 2 dagen doorgebracht en zijn toen verder gereisd naar Luang Prabang. Dit was een hele leuke plek waar we 5 dagen zijn gebleven. Toen we in de avond aankwamen werden we afgezet bij een hele grote nachtmarkt. Overal kraampjes en stalletjes met spullen te koop. Toen we een guesthouse gevonden hadden en op zoek gingen naar wat eten, kwamen we wat bekenden tegen die samen met ons in de overvolle bus hadden gezeten. 'Savonds zijn we met hun naar een gezellige tent geweest om wat te drinken. In Laos heet de munteenheid trouwens Kip. Toen Melanie een tijd geleden aan Anne vertelde dat je in Laos Kip uit de muur kon trekken, was Anne in de veronderstelling dat dit ging om een lekkere snack uit de muur trekken zoals bij de febo. Helaas, dat viel even tegen! ;) De eerste dag in Luang Prabang hebben we niet veel ondernomen, uitgerust, gelezen en de stad verkend. In het guesthouse kwamen we aan de praat met een dronken Koreaan die ons zijn scooter uitleende. Hier hebben we nog even mee rondgecrosst. En toen wij op zoek waren naar een leuke dagtrip naar olifanten kwamen we een Duits gezin tegen die hier ook naar op zoek waren. Samen met hen hebben we als groep een dagtrip geboekt, dit scheelde ons heel wat geld. De volgende dag hebben we dus een dagtrip gedaan die begon met het bezoeken van Olifanten. Nadat we opgehaald werden van het guesthouse zijn we naar een plek buiten Luang Prabang gebracht waar een bootje ons naar het 'olifantendorp' bracht. We hebben daar eerst een prachtige waterval bekeken. Daarna gingen we naar de olifanten en hebben we een half uur op een olifant door de bush bush gelopen. We zaten in een houten bakje op de rug van de olifant. Dit was al erg leuk, maar het leukste moest nog komen. Nadat we weer terug waren van ons ritje mochten we namelijk zwemmen met de olifant. Dit was echt enorm gaaf!! De olifanten genoten zelf ook zichtbaar van het water en vonden het heerlijk om helemaal koppie onder te gaan en dan gingen wij dus automatisch met ze mee onder water! Gelukkig had de olifant een touw om zijn nek waar we ons aan vast konden houden, anders waren we nooit blijven zitten. Ze wilden zelfs het water niet meer uit toen ze teruggeroepen werden door hun baasje. Na een kwartiertje badderen gingen we er weer uit en vertrokken we met de auto naar een andere grote waterval. Daar hadden we 3 uur de tijd om de waterval te bezoeken en te zwemmen. Bij het zwemgedeelte kon je op een boom klimmen waar een touw aan vast hing. Hiermee kon je jezelf als een soort Tarzan en Jane figuur over het water heen slingeren waarna je je van een hoogte in het water liet vallen. Dat moesten wij natuurlijk meteen proberen! Het was heel erg leuk. Van de rest van de waterval hebben we niet zoveel gezien omdat we het heerlijk vonden om een beetje mensen te kijken bij het zwemgedeelte. Na het bezoek aan de waterval hebben we nog 2 kleine dorpjes bezocht. Dit was niet zoveel bijzonders. Veel zeurende kinderen die dingen aan ons wilden verkopen. En toen was de dag alweer voorbij. Dit was onze eerste keer dat we een georganiseerde dagtrip deden. Beiden merkten we dat we het veel leuker vinden om zelf op pad te gaan en dingen te ontdekken, in plaats van vast te zitten aan een tijdschema en activiteiten. De laatste dag in Luang Prabang hebben we aan een zwembad gehangen. Dit was lekker relaxed. We kwamen ook nog 3 studenten tegen uit, jawel, Groningen! Daar hebben we gezellig mee gekletst en om 4 uur moesten we wel weer terug omdat we de nachtbus naar Vientiene namen. Vientiene is de hoofdstad van Loas. Na het lezen van de 'Lonely Planet' en uit verhalen van anderen hadden we besloten om deze stad over te slaan. Er schijnt niet zoveel te doen te zijn, en aangezien wij het al niet zo op grote steden hebben reizen we mooi verder. De 'Lonely Planet' is trouwens een reisgids waar wij alle informatie uit halen over het reizen. Er staat bijvoorbeeld in waar we kunnen slapen, wat er te doen is in een stad, en hoe we van de ene plek naar de andere plek kunnen reizen. De nachtbus naar Vientiene zou volgens planning ongeveer tien uur duren. Dit liep echter weer anders, met de gebruikelijke vertraging van hier deden we uiteindelijk 21,5 uur over de rit. En dan te bedenken dat we maar iets van 380 kilometer af hoefden te leggen. De oorzaak was een stuk van een berg die ingestort was, waardoor de hele weg vol met zand en bomen lag. We kwamen 's nachts om twee uur stil te staan en om 12 uur 's middags reden we weer. Toen hadden ze de weg pas weer begaanbaar gemaakt. Dit kun je je in Nederland toch niet voorstellen! Aan het einde van de middag kwamen we aan en hebben we ons snel met een kleine tuc tuc naar een ander busstation laten brengen. Daar hebben we om 6 uur de avondbus naar Tha Kheck genomen. Uiteindelijk kwamen we hier rond 1 uur 's nachts aan. Pff, wat een lange reis hadden we gemaakt. We waren allebei helemaal stuk! Tha Kheck was een rustig plekje waar weinig toeristen te bekennen waren. We zijn hier eerst een dag lekker bijgekomen van de reis. De dag daarna hebben we een scooter gehuurd, een grot bezocht en hebben getoerd richting het binnenland van Laos. De natuur is prachtig hier. Laos heeft veel rotsbergen en het is allemaal erg groen. We genieten allebei enorm als we dan op een scootertje door deze omgeving heen rijden en dit aan ons voorbij zien gaan. Onderweg kwamen we in de middle of nowhere een groep mensen tegen die met grote kruisnetten aan het vissen waren in een plasje. Ze gebaarden ons dat we moesten helpen. Anne heeft nog even een handje geholpen en zowaar wat visjes gevangen. Helaas sprak er niemand Engels waardoor we niet konden vragen waarom ze hier met z'n allen aan het vissen waren. Anne dacht dat het gewoon vis voor de verkoop was, maar Melanie is nog steeds van mening dat dit een plaatselijk viswedstrijd was aangezien het maar visjes van 2-3 cm waren. 'S avonds hebben we onszelf verwend met een broodje hamburger en patat omdat we 2 maanden op reis waren. Dit moest gevierd worden natuurlijk en wat hebben we ervan genoten! Van Tha Kheck zijn we in een dag gereisd naar Kong Lo. Dit is een heel klein dorpje waar alleen maar mensen in houten huisjes en hutjes wonen. We hebben hier een 'homestay' gedaan. Dit houdt in dat we een nacht bij lokale mensen thuis hebben geslapen en bij hun hebben gegeten. Buiten de steden woont trouwens 80 procent van de inwoners van Laos in een dorpje. Daarom vonden wij het een hele leuke manier om kennis te maken met de mensen en het leven in Laos. We sliepen bij een gezin dat vier dochters had in de leeftijd van 5-16 jaar. Wij deelden de zolder van het houten huisje samen met een van de dochters. Na het avondeten hebben we een van de meiden nog geholpen met het maken van haar huiswerk. Ze moest Engelse woordjes oefenen, wat ze erg lastig vond. De volgende morgen om 5 uur begon er een klote haan te kraaien waar we al wakker van werden, en vlak daarna kwamen de meiden boven om hun schooluniform te strijken. Het huisje bestond uit houten planken en een dak van golfplaaten, dus je hoorde alles van buiten super goed. Van slapen kwam het dus niet meer, omdat na zonsopgang gelijk het hele leven op gang komt. Logisch, want dan is het nog koel. Als ontbijt kregen we droge witte boterhammetjes, maargoed dat namen we maar voor lief. Het was een hele leuke ervaring! Die dag hebben we rondgelopen in het dorpje tussen alle houten hutjes door. De dag daarna hebben we de beroemde Kong Lo cave (grot) bezocht. Dit is een van de highlights van Laos. Het was een hele overlevingstocht om daar te komen. Wat een glijpartijen door de modder, onze slippers zogen helemaal vast dus helaas zijn de slippers van Anne daar overleden. Maargoed, dit kon de pret niet drukken en we liepen dapper verder. Bij de grot stapten we in een houten bootje die werd bestuurd door 2 jongens. Zij waren onze gidsen en we vonden ze echt een stel Eppie's met z'n tweeen. Erg aardige jongens waar we wel om hebben kunnen lachen. Grote regenlaarzen hadden ze aan en een enorme bouwlamp op hun kop, daar gingen we. De Kong Lo cave is een pikdonkere 7,5 kilometer lange grot waar je met een bootje in kunt varen. Het enige licht kwam van de zaklampen van de gidsen. Het was een geweldig gave ervaring. De grot was inmens groot, soms zagen we de grot vlak boven ons en het andere moment was het heel hoog. Op een gegeven moment stopten we in het donker en hebben we een route langs rotsen gelopen. Het was eerst pikdonker maar toen de gids een schakelaar omzette begonnen om ons heen een paar lichten te branden waardoor we wat zagen. De grot had een magisch sfeertje en was tegelijkertijd spannend, helemaal te gek!! Tijdens de lunch die middag kwamen we toevallig twee jongens uit Canada en Duitsland tegen die met de auto naar de grot waren gekomen. Zij gingen dezelfde dag nog terug naar Tha Kheck om vanaf daar door te reizen naar Pakse. Aangezien dit onze reisplannen waren voor de volgende dag hebben we met ze meegereisd. Dit was wel lekker, gewoon beenruimte en een zachte stoel om op te zitten tijdens lange uren reizen. Deze optie was ook sneller en goedkoper, en daarnaast ook nog gezellig om die jongens te leren kennen. In Pakse hebben we de jongens vaarwel gezegd en de tuc tuc naar de '4000 eilanden' genomen. Dit is een gebied dat helemaal in het zuiden van Laos ligt. Dit gebied wordt zo genoemd omdat deze bestaat uit eilandjes die in de Mekong rivier liggen. In het droogseizoen zijn dit er 4000! Dit gebied wordt ook wel 'paradijs in de Mekong' genoemd. We zijn door een klein houten bootje naar een van de grotere eilanden gebracht en we slapen hier in een houten bungalowtje. Hier zijn we nu en we blijven in totaal 5 dagen. Daarna zullen we onze reis voortzetten naar Bangkok om vanaf daar naar Bali te vliegen. In Bangkok zullen we ook nog even een vriendin van Anne ontmoeten. Thailand zelf hebben wij in de afgelopen periode niet bezocht omdat we hier te weinig tijd voor hadden. Het had praktisch gezien wel gekund maar dan hadden we heel erg moeten haasten overal. Hier geven wij absoluut niet onze voorkeur aan dus Thailand blijft nog op een wensenlijstje staan voor later. ;)
Nou, dit was het weer voor nu! We kijken uit naar jullie leuke reacties! Liefs Melanie en Anne
Vanuit Laos een zonnig reisbericht van ons! Hier gaat alles goed. Ondanks dat in Nederland het drukke leven voor de meesten weer begonnen is na de vakantie, gaan wij nog rustig door met het genieten van onze reis.
Op dit moment bevinden wij ons bijna 3 weken in Laos. Over een aantal dagen zullen wij ook Laos achter ons laten en terug gaan naar Bangkok (Thailand), de plek waar ons grote avontuur begonnen is.
Eerst zullen we jullie vertellen wat voor prachtig land Laos is! Laos heeft ons hart gesloten! Vergeleken met Vietnam is Laos veel minder toeristisch. Het land is minder ontwikkelt waardoor wij in Loas meer het 'authentieke' Azie hebben beleefd. De mensen hier zijn ontzettend aardig en gastvrij. Wij merken allebei een duidelijk verschil tussen de mensen hier en de mensen in Vietnam. In Vietnam konden mensen best snel boos worden, maar dat is hier helemaal niet het geval.
De afgelopen weken hebben we ons erg goed vermaakt. Nadat we vertrokken waren uit Sapa zijn we met de bus naar de grens bij Laos gebracht. Daar kwamen we laat op de middag aan waardoor we een nacht moesten slapen daar en de volgende dag de bus verder konden nemen. Vanaf daar zijn we de volgende dag vertrokken naar Udomxai. De hele dag zaten we in een overvolle bus. Niet alleen een stuk of 15 touristen moesten mee naast alle locals, maar ook heeeeeel veel spullen. Je kon het zo gek niet bedenken wat er allemaal mee ging. Kippen, nieuwe scooterbanden, zakken met eten en iedereens bagage. Het toppunt was wel een grote zak met dode vissen die de hele reis een heerlijke geur verspreidde in de bus. ;) De bus werd helemaal volgestouwd. Nadat alle zitplaatsen bezet waren moesten de mensen gewoon op alle spullen in het gangpad liggen. Geen gezicht! Dat veevervoer wat Melanie in de stad Groningen gewend is in de bus naar school valt dan best wel een beetje mee! 'S avonds kwamen we aan in Udomxai. We hadden deze plek niet uitgekozen omdat er veel te doen was, maar het zou even een tussenstop zijn naar onze volgende plek. Udomxai was echt saai en totaal niet mooi. Je zou er nog niet dood gevonden willen worden. Gelukkig hadden we hier een heel nieuw hotel waar we goedkoop konden slapen, dus hebben we hier 2 dagen doorgebracht en zijn toen verder gereisd naar Luang Prabang. Dit was een hele leuke plek waar we 5 dagen zijn gebleven. Toen we in de avond aankwamen werden we afgezet bij een hele grote nachtmarkt. Overal kraampjes en stalletjes met spullen te koop. Toen we een guesthouse gevonden hadden en op zoek gingen naar wat eten, kwamen we wat bekenden tegen die samen met ons in de overvolle bus hadden gezeten. 'Savonds zijn we met hun naar een gezellige tent geweest om wat te drinken. In Laos heet de munteenheid trouwens Kip. Toen Melanie een tijd geleden aan Anne vertelde dat je in Laos Kip uit de muur kon trekken, was Anne in de veronderstelling dat dit ging om een lekkere snack uit de muur trekken zoals bij de febo. Helaas, dat viel even tegen! ;) De eerste dag in Luang Prabang hebben we niet veel ondernomen, uitgerust, gelezen en de stad verkend. In het guesthouse kwamen we aan de praat met een dronken Koreaan die ons zijn scooter uitleende. Hier hebben we nog even mee rondgecrosst. En toen wij op zoek waren naar een leuke dagtrip naar olifanten kwamen we een Duits gezin tegen die hier ook naar op zoek waren. Samen met hen hebben we als groep een dagtrip geboekt, dit scheelde ons heel wat geld. De volgende dag hebben we dus een dagtrip gedaan die begon met het bezoeken van Olifanten. Nadat we opgehaald werden van het guesthouse zijn we naar een plek buiten Luang Prabang gebracht waar een bootje ons naar het 'olifantendorp' bracht. We hebben daar eerst een prachtige waterval bekeken. Daarna gingen we naar de olifanten en hebben we een half uur op een olifant door de bush bush gelopen. We zaten in een houten bakje op de rug van de olifant. Dit was al erg leuk, maar het leukste moest nog komen. Nadat we weer terug waren van ons ritje mochten we namelijk zwemmen met de olifant. Dit was echt enorm gaaf!! De olifanten genoten zelf ook zichtbaar van het water en vonden het heerlijk om helemaal koppie onder te gaan en dan gingen wij dus automatisch met ze mee onder water! Gelukkig had de olifant een touw om zijn nek waar we ons aan vast konden houden, anders waren we nooit blijven zitten. Ze wilden zelfs het water niet meer uit toen ze teruggeroepen werden door hun baasje. Na een kwartiertje badderen gingen we er weer uit en vertrokken we met de auto naar een andere grote waterval. Daar hadden we 3 uur de tijd om de waterval te bezoeken en te zwemmen. Bij het zwemgedeelte kon je op een boom klimmen waar een touw aan vast hing. Hiermee kon je jezelf als een soort Tarzan en Jane figuur over het water heen slingeren waarna je je van een hoogte in het water liet vallen. Dat moesten wij natuurlijk meteen proberen! Het was heel erg leuk. Van de rest van de waterval hebben we niet zoveel gezien omdat we het heerlijk vonden om een beetje mensen te kijken bij het zwemgedeelte. Na het bezoek aan de waterval hebben we nog 2 kleine dorpjes bezocht. Dit was niet zoveel bijzonders. Veel zeurende kinderen die dingen aan ons wilden verkopen. En toen was de dag alweer voorbij. Dit was onze eerste keer dat we een georganiseerde dagtrip deden. Beiden merkten we dat we het veel leuker vinden om zelf op pad te gaan en dingen te ontdekken, in plaats van vast te zitten aan een tijdschema en activiteiten. De laatste dag in Luang Prabang hebben we aan een zwembad gehangen. Dit was lekker relaxed. We kwamen ook nog 3 studenten tegen uit, jawel, Groningen! Daar hebben we gezellig mee gekletst en om 4 uur moesten we wel weer terug omdat we de nachtbus naar Vientiene namen. Vientiene is de hoofdstad van Loas. Na het lezen van de 'Lonely Planet' en uit verhalen van anderen hadden we besloten om deze stad over te slaan. Er schijnt niet zoveel te doen te zijn, en aangezien wij het al niet zo op grote steden hebben reizen we mooi verder. De 'Lonely Planet' is trouwens een reisgids waar wij alle informatie uit halen over het reizen. Er staat bijvoorbeeld in waar we kunnen slapen, wat er te doen is in een stad, en hoe we van de ene plek naar de andere plek kunnen reizen. De nachtbus naar Vientiene zou volgens planning ongeveer tien uur duren. Dit liep echter weer anders, met de gebruikelijke vertraging van hier deden we uiteindelijk 21,5 uur over de rit. En dan te bedenken dat we maar iets van 380 kilometer af hoefden te leggen. De oorzaak was een stuk van een berg die ingestort was, waardoor de hele weg vol met zand en bomen lag. We kwamen 's nachts om twee uur stil te staan en om 12 uur 's middags reden we weer. Toen hadden ze de weg pas weer begaanbaar gemaakt. Dit kun je je in Nederland toch niet voorstellen! Aan het einde van de middag kwamen we aan en hebben we ons snel met een kleine tuc tuc naar een ander busstation laten brengen. Daar hebben we om 6 uur de avondbus naar Tha Kheck genomen. Uiteindelijk kwamen we hier rond 1 uur 's nachts aan. Pff, wat een lange reis hadden we gemaakt. We waren allebei helemaal stuk! Tha Kheck was een rustig plekje waar weinig toeristen te bekennen waren. We zijn hier eerst een dag lekker bijgekomen van de reis. De dag daarna hebben we een scooter gehuurd, een grot bezocht en hebben getoerd richting het binnenland van Laos. De natuur is prachtig hier. Laos heeft veel rotsbergen en het is allemaal erg groen. We genieten allebei enorm als we dan op een scootertje door deze omgeving heen rijden en dit aan ons voorbij zien gaan. Onderweg kwamen we in de middle of nowhere een groep mensen tegen die met grote kruisnetten aan het vissen waren in een plasje. Ze gebaarden ons dat we moesten helpen. Anne heeft nog even een handje geholpen en zowaar wat visjes gevangen. Helaas sprak er niemand Engels waardoor we niet konden vragen waarom ze hier met z'n allen aan het vissen waren. Anne dacht dat het gewoon vis voor de verkoop was, maar Melanie is nog steeds van mening dat dit een plaatselijk viswedstrijd was aangezien het maar visjes van 2-3 cm waren. 'S avonds hebben we onszelf verwend met een broodje hamburger en patat omdat we 2 maanden op reis waren. Dit moest gevierd worden natuurlijk en wat hebben we ervan genoten! Van Tha Kheck zijn we in een dag gereisd naar Kong Lo. Dit is een heel klein dorpje waar alleen maar mensen in houten huisjes en hutjes wonen. We hebben hier een 'homestay' gedaan. Dit houdt in dat we een nacht bij lokale mensen thuis hebben geslapen en bij hun hebben gegeten. Buiten de steden woont trouwens 80 procent van de inwoners van Laos in een dorpje. Daarom vonden wij het een hele leuke manier om kennis te maken met de mensen en het leven in Laos. We sliepen bij een gezin dat vier dochters had in de leeftijd van 5-16 jaar. Wij deelden de zolder van het houten huisje samen met een van de dochters. Na het avondeten hebben we een van de meiden nog geholpen met het maken van haar huiswerk. Ze moest Engelse woordjes oefenen, wat ze erg lastig vond. De volgende morgen om 5 uur begon er een klote haan te kraaien waar we al wakker van werden, en vlak daarna kwamen de meiden boven om hun schooluniform te strijken. Het huisje bestond uit houten planken en een dak van golfplaaten, dus je hoorde alles van buiten super goed. Van slapen kwam het dus niet meer, omdat na zonsopgang gelijk het hele leven op gang komt. Logisch, want dan is het nog koel. Als ontbijt kregen we droge witte boterhammetjes, maargoed dat namen we maar voor lief. Het was een hele leuke ervaring! Die dag hebben we rondgelopen in het dorpje tussen alle houten hutjes door. De dag daarna hebben we de beroemde Kong Lo cave (grot) bezocht. Dit is een van de highlights van Laos. Het was een hele overlevingstocht om daar te komen. Wat een glijpartijen door de modder, onze slippers zogen helemaal vast dus helaas zijn de slippers van Anne daar overleden. Maargoed, dit kon de pret niet drukken en we liepen dapper verder. Bij de grot stapten we in een houten bootje die werd bestuurd door 2 jongens. Zij waren onze gidsen en we vonden ze echt een stel Eppie's met z'n tweeen. Erg aardige jongens waar we wel om hebben kunnen lachen. Grote regenlaarzen hadden ze aan en een enorme bouwlamp op hun kop, daar gingen we. De Kong Lo cave is een pikdonkere 7,5 kilometer lange grot waar je met een bootje in kunt varen. Het enige licht kwam van de zaklampen van de gidsen. Het was een geweldig gave ervaring. De grot was inmens groot, soms zagen we de grot vlak boven ons en het andere moment was het heel hoog. Op een gegeven moment stopten we in het donker en hebben we een route langs rotsen gelopen. Het was eerst pikdonker maar toen de gids een schakelaar omzette begonnen om ons heen een paar lichten te branden waardoor we wat zagen. De grot had een magisch sfeertje en was tegelijkertijd spannend, helemaal te gek!! Tijdens de lunch die middag kwamen we toevallig twee jongens uit Canada en Duitsland tegen die met de auto naar de grot waren gekomen. Zij gingen dezelfde dag nog terug naar Tha Kheck om vanaf daar door te reizen naar Pakse. Aangezien dit onze reisplannen waren voor de volgende dag hebben we met ze meegereisd. Dit was wel lekker, gewoon beenruimte en een zachte stoel om op te zitten tijdens lange uren reizen. Deze optie was ook sneller en goedkoper, en daarnaast ook nog gezellig om die jongens te leren kennen. In Pakse hebben we de jongens vaarwel gezegd en de tuc tuc naar de '4000 eilanden' genomen. Dit is een gebied dat helemaal in het zuiden van Laos ligt. Dit gebied wordt zo genoemd omdat deze bestaat uit eilandjes die in de Mekong rivier liggen. In het droogseizoen zijn dit er 4000! Dit gebied wordt ook wel 'paradijs in de Mekong' genoemd. We zijn door een klein houten bootje naar een van de grotere eilanden gebracht en we slapen hier in een houten bungalowtje. Hier zijn we nu en we blijven in totaal 5 dagen. Daarna zullen we onze reis voortzetten naar Bangkok om vanaf daar naar Bali te vliegen. In Bangkok zullen we ook nog even een vriendin van Anne ontmoeten. Thailand zelf hebben wij in de afgelopen periode niet bezocht omdat we hier te weinig tijd voor hadden. Het had praktisch gezien wel gekund maar dan hadden we heel erg moeten haasten overal. Hier geven wij absoluut niet onze voorkeur aan dus Thailand blijft nog op een wensenlijstje staan voor later. ;)
Nou, dit was het weer voor nu! We kijken uit naar jullie leuke reacties! Liefs Melanie en Anne
-
10 September 2012 - 10:49
Wyo En Irene:
We hebben weer genoten van jullie verhaal en de prachtige foto's.
Fijn dat jullie het nog steeds zo geweldig naar je zin hebben, en afwijken van de gebaande paden. Geniet! -
10 September 2012 - 11:08
Willemien:
Wauw.. zucht! Wat een mooie dingen zien jullie!! Geweldig.
Lachen dat jullie boer zoekt vrouw kijken, zo hoor ik het graag;) Fijn dat de hollandse tradities niet vergeten worden haha!
Groetjes aan Rens! (Heerlijk Ann, dat er iemand van 'thuis' langs komt)
Dikke kus en knuffels -
10 September 2012 - 12:24
Hans Diekmann:
Mooie verhalen dames,geniet er maat lekker van -
10 September 2012 - 13:41
Gerrit En Hermien:
hoi meiden,
Wat een verhalen, prachtig om te lezen!
geniet er van!
Anne, gefeliciteerd met de verjaardag van je pa.
liefs uit Dalfsen -
10 September 2012 - 15:25
Opa En Oma:
Lieve Anne en Mélanie
het heeft wel lang geduurt, voor dat we weer iets van jullie horen,maar als er wat komt ,dan heb je ook wat,oma moest er bijna een uur voor nemen om alles goed te lezen,maar we vinden dat jullie, heel veel ondernemen,wat hebben jullie straks wat gezien van de wereld,oma hoopt Anne, dat je er straks
genoeg van weet,en zo alls we lezen , genieten jullie er wel van, nog geen heimwee Anne?
ook nog gefeliciteerd, met de verjaardag, van je vader, vandaag, wij gaan er tegen 6uur naar toe om samen te eten, dan missen we jou wel hoor
oma heeft vorige week ook haar 79ste verjaardag gevierd, verder maken we het hier samen goed
en kijken al weer uit naaar je tuiskomst
we denken veel aan jullie,en dragen jullie dagelijks op in ons gebed
Hartelijke groeten en veel liefs van Opa en Oma -
10 September 2012 - 15:25
Opa En Oma:
Lieve Anne en Mélanie
het heeft wel lang geduurt, voor dat we weer iets van jullie horen,maar als er wat komt ,dan heb je ook wat,oma moest er bijna een uur voor nemen om alles goed te lezen,maar we vinden dat jullie, heel veel ondernemen,wat hebben jullie straks wat gezien van de wereld,oma hoopt Anne, dat je er straks
genoeg van weet,en zo alls we lezen , genieten jullie er wel van, nog geen heimwee Anne?
ook nog gefeliciteerd, met de verjaardag, van je vader, vandaag, wij gaan er tegen 6uur naar toe om samen te eten, dan missen we jou wel hoor
oma heeft vorige week ook haar 79ste verjaardag gevierd, verder maken we het hier samen goed
en kijken al weer uit naaar je tuiskomst
we denken veel aan jullie,en dragen jullie dagelijks op in ons gebed
Hartelijke groeten en veel liefs van Opa en Oma -
10 September 2012 - 15:25
Opa En Oma:
Lieve Anne en Mélanie
het heeft wel lang geduurt, voor dat we weer iets van jullie horen,maar als er wat komt ,dan heb je ook wat,oma moest er bijna een uur voor nemen om alles goed te lezen,maar we vinden dat jullie, heel veel ondernemen,wat hebben jullie straks wat gezien van de wereld,oma hoopt Anne, dat je er straks
genoeg van weet,en zo alls we lezen , genieten jullie er wel van, nog geen heimwee Anne?
ook nog gefeliciteerd, met de verjaardag, van je vader, vandaag, wij gaan er tegen 6uur naar toe om samen te eten, dan missen we jou wel hoor
oma heeft vorige week ook haar 79ste verjaardag gevierd, verder maken we het hier samen goed
en kijken al weer uit naaar je tuiskomst
we denken veel aan jullie,en dragen jullie dagelijks op in ons gebed
Hartelijke groeten en veel liefs van Opa en Oma -
10 September 2012 - 18:57
Joene:
In één woord: FAN-TAS-TISCH!:)
Enjoy!
X Jeroen -
10 September 2012 - 19:30
Gerda Van Esch:
Hoi meiden,
Wat weer super om wat van jullie te horen. Die olifant geweldig...ben JALOERS!!!!
Geniet ervan hé...
Liefs Gerda -
10 September 2012 - 22:30
10 September 2012 Door: Nicole En Judith:
Hey lieve meiden,
Wat een geweldig koppel zijn jullie!
Het genieten straalt van jullie koppies, wat een belevenissen weer en ja Gerda.... zie boven....jaloezie is niet zo'n fijne emotie.....maar bij jullie beelden en verhalen voelen we wel iets wat dicht in de buurt van jaloezie komt hahahha!!
Uit dit verslag Mélanie, blijkt wat Victor & Marlene al dachten dat je Laos verreweg het leukste land van Azie zou vinden. Wat enig dat je samen ook bij de plaatselijke bevolking hebt overnacht, dat zal handen en voetenwerk zijn geweest om te communiceren.
De foto's zijn weer geweldig en maakt het voor ons een beetje realistisch....nou ja.... realistisch.
Voor de komende tijd, wees voorzichtig en geniet met volle teugen!
dikke kussen
Nicole en mam -
10 September 2012 - 23:22
Jeannet Knoll:
Mooi kunnen julli vertellen. K weet zeker dat t in t eggie 100x mooier is... Geniet...;) -
11 September 2012 - 07:48
Nelleke:
Hè Anne en melanie! Wat een prachtig verhaal toch weer :) jullie genieten echt vol op dat merk je heel goed in jullie verhaal! Super leuk geschreven! Geniet er nog lekker van! Xxx -
11 September 2012 - 18:23
Connie:
Wat weer een verhaal ,gaaf om dat allemaal te kunnen doen!!,geniet ervan en we volgen jullie met veel belangstelling.
groetjes Martin & Connie
S ,B & C -
13 September 2012 - 14:02
Joke V D Vegte:
hoi meiden!
Prachtig verhaal! Genieten gaat nooit vervelen lees ik door de regels heen!
Blijven doen!
gr Joke -
17 September 2012 - 16:25
Betty:
Heeeeemeiden!
Hahaha wat grappig en leuk om te lezen wat jullie allemaal meemaken!;)
Het bevalt jullie daar wel zo te lezen! Super gaaf ook dat jullie hebben gereden en gezwomen met olifanten! Nog heeeel veel plezier! maar dat gaat vast lukken;) ik zal aan jullie denken als ik lekker op school zit-.- ;p
xxxxbetty
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
